121 t/m 124 jungle tocht!!

Heuyy! Ik mag de jungletocht doen!

Dag 121
De wekker ging af en onze day packs waren gepakt. En ik heb er super veel zin in! Om 9 uur zouden we eerst naar de market gaan. Dus we stonden netjes om 9 uur klaar en wat bleek? We waren de enige twee die geboekt hadden! Dat betekent: priveeeetooouuurrr! We ontmoetten onze Engels sprekende tour guide: Kong. Hierna gingen we samen in een minivan naar de market. Het was zo een market waar wij altijd onze ogen uit kijken. Dat mensen hier 'boodschappen' doen! Overal vliegen, honden, katten en de geuren zijn verschrikkelijk. Toen we bij de vleesafdeling aankwamen werd het nog erger. Je kon er zelfs koeien staarten en poten kopen. Hier, tussen de vliegen, honden, katten, alles kocht Kong een heerlijk stuk blubber vlees. Hmmm. Daarna door naar de groentes. Dit zag er al gelukkig wat beter uit. Lekker veel groente ingekocht en toen weer verder. Nadat we 3,5 kilo aan rijst hadden gekocht ging Kong nog even iets 'lekkers' halen. Allemaal zakjes met het een of andere erin met weer een aantal kilo sticky rice. Wij gingen er vanuit dat dit zijn ontbijt zou zijn, of die van de chauffeur.
Als laatst kochten we nog een soort riete mand, dit bleek voor sticky rice te zijn. Hoe het te werk ging wisten we nog niet.
Nadat alle boodschappen waren ingeladen gingen we naar onze bestemming. We kwamen aan in een klein dorpje en moesten even wachten op onze lokale gids. Ondertussen kregen we onze slaapzak en 3 liter water mee, die je overigens zelf moest dragen. Met mijn eigen flesje erbij had ik alleen al 3,5 kilo aan water! Onze lokale gids was een jongen van rond de twaalf jaar die geen woord engels spreekt. Erg verlegen en durft je nauwelijks aan te kijken. Alles was gepakt en wel dus het was tijd om te vertrekken. Lokale gids voorop door het dorpje en de rijstvelden in. Helaas helaas zonder beschutting. Dus jawel, binnen 5 minuten waren we letterlijk doordrenkt in zweet, terwijl onze twee gidsen geen moeite leken te hebben. Om even een beeld te geven van hoe erg we zweetten: we konden nauwelijks iets zien door de druppels die van onze voorhoofd afdwaalden. Na 20 minuten waren we al toe aan een kleine pauze. Banaantje gegeten voor energie en toen weer verder. Er zat een aardig tempo in. Op een gegeven moment zegt Kong dat nu het echte werk pas begint. Dat hield dus in dat we keihard moesten gaan klimmen. Hmm, 2 lokale mensen die vaker deze tours doen, een neef die weet ik hoeveel hike ervaring heeft... ik loop achterrr! En ik dacht nog wel dat m'n conditie was verbeterd.. ahum. Gelukkig kreeg ik regelmatig pauzes om uit te rusten en m'n vloeistoffen bij te vullen! Op een gegeven moment hakken de gidsen allemaal gigantische bladeren af. Huh? Waar is dat voor vragen we. 'Als tafel' werd er gezegd alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Sebas en ik keken elkaar verbaasd aan, hmm ok? Verder door super mooie stukken bos en veld gelopen, over riviertjes, bomen enzovoort. Af en toe ben je zo bezig met kijken waar je loopt dat je vergeet omhoog te kijken.
Nu was het tijd voor de lunch dus we gingen van het pad af op een iets minder bebost stukje. Daar werd de 'tafel' uitgelegd en toen kwamen de zakjes tevoorschijn die Kong op de market had gekocht. OMG, is dit voor ons? Ook de sticky rice werd op 'tafel' gelegd. Kong deed voor hoe het moest. Je pakt een beetje sticky rice, maakt er een balletje van en je pakt nog een plukje van de inhoud van de zakjes. Dit steek je samen in je waffel. De inhoud van de drie zakjes waren bamboo sliertjes, een of ander vis lemongrass prutje en koriander groente combinatie. Hmm laatste twee kruiden zijn niet onze favo. Ook hadden ze kleine visjes mee genomen. We hebben de stap gezet en deze geheel in onze mond gedaan. Hmm, heerlijk als je zo een kop door de midden bijt. Haha! We hebben ons heerlijk volgestouwd aan eten. De 'tafel' werd achtergelaten en wij gingen verder! Gelukkig waren we er al bijna: ik ben kapot. En ja hoor, binnen een half uur kwamen we bij onze bestemming. Het dorpje. Hmm, er waren 14 hutjes en er wonen 114 mensen. Dus geen huizen, nee nee, alles was gemaakt van bamboo, bomen en bladeren. Ons 'bed' was een meter van de grond en kon eigenlijk net zo goed een grote tafel voorstellen. We ging even uitrusten, lezen rondkijken enzovoort. Om de paar minuten kwamen een paar lokale onze hut binnen. Wat doen? Njaa, niks.. staan en kijken. Erg vervelend, wij waren the main attraction van de dag.
Toen ik vroeg of er toevallig ergens een 'wc' was, kreeg ik als antwoord: 'Go anywhere, the pigs will clean up after you'. Gat ver damme. Maar okee, daar ga ik met mijn toilet rol de bosjes in. Hmm, rechts hoor ik kinderen spelen. Links af dan maar en vervolgens sta ik oog in oog met een koe. Hmm, ever heard of privacy? Snel m'n plasje gepleegd in full view of the cow en snel terug naar ons hutje.
Daar werd ik voluit uitgelachen door Kong, waarschijnlijk keek ik nogal raar. Als avond eten werd er heerlijk voor ons gekookt. Het vuurtje werd gestookt in onze hut dus we werden de tent uit gerookt. Weer een super maaltijd gegeten (uiteraard met rijst) en toen werd het al snel donker. En dat betekent een SUPER mooi panoramisch uitzicht terwijl de zon ondergaat. We hebben eindeloos foto's gemaakt en genoten. Toen het donker was zagen we in de verte onweer, wat ook erg mooie beelden opleverde. Ondertussen was onze klamboe opgehangen en ons matje eronder geschoven. Ik ging al vrij vroeg m'n bed in en Sebas is nog even van het uitzicht gaan genieten. Hopelijk kan ik een beetje slapen.

Dag 122
Zoals verwacht heeft Sebas heerlijk geslapen en ik.. nou laten we zeggen wat minder goed geslapen. Om 6 uur was het al licht en iedereen was druk in de weer met koken, varkens eten geven, vuurtje stoken enzovoort. Voor mij veel te vroeg dus nog even twee uurtjes de oogjes toe. Hierna omkleden (erg onhandig in de slaapzak), tanden poetsen en me proberen te 'wassen'. Grote ton met water met een schepje erin. Schepje water neem je mee naar buiten en dan mag je jezelf een beetje afspoelen voor zover dit kan. Vandaag een ei (met koriander, hmmm) met rijst als ontbijt. Ik heb mijn ei aan Sebas en de hond gegeven en alleen de rijst opgegeten. Tasjes weer gepakt en toen verder de bosjes in. Weer een mega klim gedaan maar het uitzicht was het waard.
Vandaag was een beetje baal dag voor mij. Ik had natuurlijk vrij weinig geslapen, zat helemaal onze de muggen bulten, was helemaal vies/bruin van modder en wat dan niet, helemaal bezweet, hongerig, en daarboven op ben ik met m'n been door een giftige plant gelopen. Om een beetje een idee te geven van de pijn die ik doormaakte, het was alsof duizende naalden in m'n been werden gestoken en daar bovenop een leger van rode mieren die je bijten. Met trillende handen heb ik een of ander middeltje erop gesmeerd wat niet hielp. Dan maar verder met deze pijn totdat het tijd is voor de lunch. Aarghh. We waren eindelijk bij een lunch plek aangekomen en Kong en ik gingen op een bamboe stam zitten en binnen twee tellen gilt Kong het uit. Wat bleek? Hij werd gestoken door een mega bij/wesp. Stiekem was ik erg blij dat hij het was en niet ik. Anders had ik een totale mental breakdown gehad. Lunch was weer erg lekker en uiteraard met rijst. Alleen tot mijn ergenis werd ik niet met rust gelaten door de vliegen, wat niet bepaald goed is voor m'n humeur. Het geeft ook wel een indicatie van hoe erg ik stonk.... Gelukkig kwamen we snel bij het kamp aan. Grote dode bomen meegenomen voor het vuurtje van vanavond/voor het eten. Onze lokale gids (Sai) ging water halen. JA! Eindelijk stromend water rivier geval. Wassennnnn! Toen ik Sai volgde kwamen we uit bij een 1 bij 1 meter water plasje.. Dit is zoo een emotionele teleurstelling.. Emmertjes water gehaald en daarna gingen ze het verder uitgraven zodat het dieper zou worden en stromend water in zou komen. Het water werd gekookt in een stuk bamboo. Erg leuk. Sebas leefde helemaal op, hij had dit namelijk gelezen in een survivale boek. Toen werd het leuk. We gingen sprinkhanen vangen, door het hoge gras rennen om ze te pakken te krijgen. Daarna werden ze op een takje geprikt en het vuur in gedouwd. Je hoorde ze bijna gillen. Toen ze klaar waren was het tijd om ze op te eten. Ja ja, verstand op 0 en gewoon in je waffel stoppen. Het smaakt een beetje naar popcorn velletjes. Ik hield het bij 2, terwijl Sebas het halve stokje opat. Kong lag heeeeleemaal dubbel. Hij heeft nog NOOIT toeristen sprinkhanen zien eten. Primeur voor ons beide! Er werd weer heerlijk voor ons gekookt. Drie keer raden wat? Ja ja! Sticky rice met groente. Haha, je zou denken dat je er genoeg van zou krijgen op een gegeven moment maar man man. Wat is dit lekker. Wij gingen nog lang door met eten terwijl de gidsen allang genoeg hadden gehad. Sebas heeft van z'n wandelstok een speer gemaakt en ging achter een muis aan door de bosjes.. ahum..
We sliepen in een grote open hut gemaakt van hout. Het dak was alleen... lek. Wat inhield dat er eigenlijk nauwelijks iets van het dak over was. Kong heeft dit kundig gemaakt met een stuk zeil en touw. Kong en Sai sliepen in het hokje en wij daarbuiten. We hadden dus geen muren om ons heen, alleen een railing zonder deur. Van alles zou dus eventueel binnen komen. In de avond hilarische gesprekken gehad met Kong over zijn liefdes leven en toen naar bed.
Toen gebeurde het, ik lag wakker midden in de nacht en ik zie de klamboe bewegen. Daarna voelde ik iets over m'n been heen gaan. Ik ben gelijk klaar wakker en ik sla (letterlijk) Sebas wakker. ER ZIT IETS IN ONZE TENT! Ik had m'n bril niet op en durfde niet naar m'n mobiel te graaien dus liet ik Seb het doen. En oh my God er zit een giga muis/rat mutant in onze tent die onze tassen beklimd en van tas naar tas in de klamboe probeert te springen. Ik gil het natuurlijk uit opzoek naar m'n bril om het ding beter te zien. Na een paar dolle rondjes door de klamboe ging hij eruit. Daarna volgde een lachbui toen ik toegaf dat ik in eerste instantie dacht dat het een aap was. De rest van de nacht was erg onrustig, door elk geluidje die we hoorden stonden we weer strak van de adrenaline.

Dag 123
De volgende ochtend stond er weer een heerlijke maaltijd.. met rijst op ons te wachten. Ook onze flessen waren gevuld met gekookt bronwater dat smaakte naar modder. Het enige wat we vandaag zouden doen is naar huis lopen. Hmm huis. De tocht was gelukkig veel berg afwaarts. We hebben een super mooie plek uitgezocht om te lunchen. In een hutje met uitzicht over de rijstvelden. Onze laatste maaltijd met Kong en Sai. Na de lunch namen we afscheid van Sai, hij ging terug naar zijn dorpje. Nog even een tip gegeven voor al zijn moeite. Toen samen met Kong het laatste stukje gelopen. In de bus kregen we een nieuwe fles water. Hmmm, heerlijk na dat vieze prutje in onze flessen. Dit avontuur hebben we afgesloten met een duik in de rivier. Kong doucht en poetst daarna gelijk even zijn tanden in dit water... Ook Kong hebben we een tip gegeven wat aardig veel is voor zijn doen. (Hij verdient 150 euro per maand!) Daarna ons hotel in. Omg!! Stromend water, een wc?! Wat is dit iets voor wonderbaarlijks. Er kwam een aaarrddigg vieze stroom van me af. Wat heerlijk om weer terug te zijn in de bewoonde wereld maar elke minuut in de jungle was het waard. Morgen richting Thailand en ik vind het erg jammer om Laos te verlaten. I think I fell in love with Laos. De mensen zijn SUPER vriendelijk, het eten is geweldig en de natuur is betoverend mooi. Hier kom ik zeker nog een keer terug!

Dag 124
Met pijn in mijn hart stapte ik in de tuktuk die ons naar het station zou brengen. Toen we eenmaal daar aankwamen bleken er nogal wat problemen te zijn. Erg waren geen tickets meer naar Chang Mai. Huh? Maar die hebben we 4 dagen geleden al gekocht. Heel een gedoe, met een bordje in hand zijn we weer terug gestuurd van waar we vandaan kwamen. Daar kregen we haast een privé bus die ons naar de grens zou brengen. Toen we bij het grens dorpje aankwamen moesten Seb en ik allebei erg nodig plassen. Dat deden we in een klein kantoortje ruimte geval. Wij roepen, ghelloooo, somebody home? We schrokken ons allebei kapot toen een man wijf ons kwam begroeten. We wisten dat dit onze enige optie was om te plassen dus we gingen ervoor. Toen ik de wc uit kwam zag ik een lijk bleke Sebas staan. 'Het zat aan mijn penis, het zat letterlijk aan mijn penis.' BWUAHAHHAHA. HILARISCH. 'Yvette, ik ben bang, wil je bij de deur blijven staan als ik ga plassen.' Haha we zijn Thailand nog niet in of we komen al man wijven tegen, dit belooft veel!
Na ons incident in het kantoor zijn we maar snel verder gegaan. We werden gebracht naar een ticket office en daar kregen we kaartjes. We zouden alleen even 2,5 uur moeten wachten. Hmm hier zat ik niet op te wachten. Ik dacht lekker sukkelen in een bus totdat we er zijn. Het loopt dus niet helemaal zoals verwacht. Rond 3 uur gingen we weer naar het kantoor en werden we naar de grens gebracht. Daar een stempel gekregen en een ticket met the longboat naar Thailand. Bootje naar de overkant was er zo, en de stempel stond ook binnen no time in ons paspoort. Hier bleek dat we weer 2 uur moesten wachten op de bus. Hmm, we komen dus pas in het donker aan in Chang Mai. Busrit was gelukkig aangenaam en we werden netjes bij een market afgezet vlak bij een backpackers area. We hadden alleen geen kaart, dus we wisten alleen niet wáár deze area was. Een super aardige (blanke) man heeft ons een handje geholpen en mee naar zijn hotel genomen. En die was ook meteen raak. Bij de balie kwam weer een man wijf aanlopen. Ik zeg nog 'pas op' tegen Sebas en ga alvast naar de kamer. Toen hij eenmaal boven kwam zag hij weer lijk bleek. Het zal toch niet? 'Het kneep in mijn billen...' grapje zeker? Haha nee hoor, binnen een paar uur is Sebas al twee keer aangerand. Haha! Ik viel al snel in een coma en Sebas ging nog wat eten.