Dag 34 t/m 37 Rosario

Er is weer zooo veel gebeurd in de tussentijd en ik moet zeggen dat het me eigenlijk helemaal niet aanstaat. Waarom lees je NU.

Dag 34.
Vandaag was dus EINDELIJK de dag dat we vertrekken uit Urugauy. Beetje dubbel, eerst vluchten we Urugauy IN en nu vluchten we er weer UIT. Om kwart over 8 ging de bus richting een dorp waarvan ik nogsteeds de naam niet kan uitspreken, laat staan schrijven. Kort busritje maar wel weer een paar stempels rijker in ons paspoort. We twijfelden nog of we naar Rosario of Cordoba zouden gaan. Uiteindelijk zijn we naar Parana gegaan. Haha, dat was het kortst wachten. Boodschappen gehaald onder begeleiding van een hond, Random dog started following us?¡ Freakkyyy., Natuurlijk hadden we koekjes voor onderweg. Onderweg natuurlijk LOTR gekeken, In Parana bleken er GEEN hostels te zijn en maar weinig hotels. Goedkoopste uitgezocht mét ontbijt. Alleen we MOESTEN gelijk betalen, En we hadden geen geld. Dus opzoek naar een bank. Nou een bank om de hoek. Gelukkig. Pinpas erin en toen begonnen de flashbacks van Uruguay. ATM OUT OF SERVICE. NEEEEEEEEEEE! Niet weer, wat nu wat nu? Andere bank deed het ook niet. We besloten het nog bij 1 bank te proberen zo een 15 min lopen. Wat een hemels geluid als het automaat aangeeft dat je je geld krijgt. Dat geritsel van geld. Hmmm ik voelde me net Smeagol met dat geld in mń hand 'MY PRECIOUSSSSS'. (jaja, LOTR reference!) Snel naar bed op ons panterprint matras gaan liggen en slapen.

Dag 35.
Voordat we weer naar de volgende bestemming zouden doorracen gingen we Parana in. Jammer dat het regende.Het vrouwtje in het hostel zei: ik zou maar een vest aan doen als ik jou was, het is koud buiten. (Dat werd duidelijk doordat de naar me wees en zei FRIO FRIO (koud), waarop ik antwoordde SI SI FRIO.) Ik ben ZO goed in spaans joh.
Na een kerkbezoekje, gingen we onszelf verwennen door uiteten te gaan. Ik had een lekker gegrild HOMP vlees met uitjes paprika en frietjes en Seb had een machtig stuk vlees met roomsausje en aardappels. Alleen mijn laatste hapje vlees werd verstoord door iets hards. Wat bleek? Er zat een stuk ijzer in mijn vlees. Resultaat? Gratis toetje. En wat voor een, jezus criminelen. Naam: Baileys cookies. Een milkshake van Baileys en roomrijs met stukjes koek erin, HEMELS. En natuurlijk was ik zo lief om met Seb te delen. Ik weet al wat ik maanden lang ga eten als ik terug ben, man man. Na een uur te hebben uitgebuikt zijn we verder gaan wandelen naar een park. Gevolgd door twee honden, alweer.. Omdat wij te eigenwijs waren om een bus te nemen zijn we naar het station gaan lopen. Aantal kilometers gelopen en braaf liepen de hondjes mee. Zonder ook maar iets te zeggen of aanleiding te geven hiervoor. Busje gepakt naar Rosario (Cordoba was super duur). Daar werden we benaderd door een vrouwtje, 'ik werk bij een hostel, super leuk, en wij betalen de taxi ernaartoe'. Wij met haar in een taxi en inderdaad, de taxi werd vergoed. Super cheap hostel zonder vervoers kosten. IDEAAL. Even geinternet en weer ons bed in.

Dag 36.
Ook vandaag was het lange broeken weer. Na het ontbijtje weer de stad ingegaan. En ja hoor, het zal eens niet, het was weer een feestdag! Alle winkeltjes en musea dicht. BUMMER. Even gechilled op een bankje in een park en toen naar de tourist info zodat we wisten wat wel kon. Toen we eruit liepen had Seb zijn camera niet meer in zijn zak. Die had hij laten liggen op een bankje in het park. Ernaartoe gesprint, maar helaas, niks, nada, noppes. Camera weg. 40 keer de weg gelopen om te kijken of hij ergens lang, maar ook dat zonder resultaat. Na grofgeweld richting levenloze voorwerpen en gescheld naar het politiebureau. En eigenlijk zou ik moeten zeggen 'politiebureau' want man man, dit gaat nergens over. 1 dik vrouwtje die geen engels kan, in een vervalle gebouw zonder telefoon zonder internet en geen grijntje goed in haar. Bereidbaarheid om te helpen? 0,0! Na lang gezeurd te hebben heeft ze ons telefoonummer en email opgeschreven. Hierna posters opgehangen in het park en hopen in de goedheid van de mens. Pfff.
Hierna hebben we ons verdriet weggegeten met een heeeeeeeerlijk ratatouille. Ik ben er erg trots op. Voor een weeshuis gekook en ALLEMAAL opgegeten. Ik heb overduidelijk gewonnen met een onuitgesproken eetwedstrijd. Haha. In de avond naar de bioscoop naar de film Hansel en Gretel. En zwartgereden in een bus naar 'huis'. WHOOPS. Snel weer naar bed en hopen dat morgen een betere dag is.

Dag 37
Als ontbijt hebben we de cheesecake van gisteravond opgegeten, haha lekker gezond bezig zo. De ene dag slaan we avondeten over en de andere dag proppen we onszelf vol. Weer Rosario ingegaan met maar 1 camera op zak. Een mega pizza gedeeld waardoor we weer eeuwig nodig hadden om uit te buiken. Naar het geboorte huis van Che Guevara geweest. (Niet heel spectaculair, alleen een paal die aangaf waar het zou moeten zijn geweest). Eigenlijk was er niet zoveel te beleven dus we zijn vervroegd naar Buenos Aires gegaan. Perfecte timing waardoor we maar 15 minuten op de bus hoefden te wachten. Toen ik iets uit mijn tas pakte zag ik het zakje waarin Karin (onze tante)'s cadeautje lag. De geluks boeddha. Toen ik het zakje opende wist ik gelijk waarom we zo weinig geluk hadden, mijn boeddha was onthoofd! En niet alleen de mijne want die van Seb was ook gesneuveld. Man man, ik denk dat er plakband aan te pas moet komen?
Busrit was ideaal, lekker stoelen en de tijd ging zo voorbij. Rond een uurtje op 8 in Buenos Aires aangekomen. Eerst een bus gepakt en daarna met onze backpacks door de drukke straten opzoek naar een hostel. Super cheap hosteltje gevonden en broodjes als avondeten gegeten.
Yvette.